Gminna Biblioteka Publiczna w Bojanowie

Joanna Olech, Dynastia Miziołków

Głównym bohaterem, a zarazem narratorem książki jest dwunastoletni chłopiec - Miziołek. Jest pomysłowy i dowcipny, wciąż wymyśla nowe psikusy - np. przestawianie wszystkich zegarków, żeby można było dłużej spać. Nie lubi chodzić do szkoły. Uczy się dobrze. Prowadzi pamiętnik, w którym opisuje wszystkie perypetie swojej rodziny i przyjaciół. Bardzo związany z rodziną, uwielbia swoich dziadków, chętnie jeździ do nich w wakacje, pisze dużo listów. Ma wielu kolegów, jest bardzo lubiany w klasie. Nie przepada jedynie za swoimi siostrami, nieszczególnie lubi również inne dziewczęta. Podoba mu się jedynie Beata, koleżanka z klasy. Jest otwartym, wesołym i przyjacielskim dzieckiem.                       

"Dynastia Miziołków" to powieść napisana w formie pamiętnika. W książce znajdują się listy Miziołka do rodziców, które chłopiec wysyła z kolonii, oraz listy między innymi dziadka do Miziołka czy Miziołka do kolegów. Tematem zapisków chłopca są codzienne wydarzenia, emocje i przemyślenia. Opisuje zarówno to, co dzieje się w szkole, jak i życie domowe. Jest bystrym obserwatorem, niepozbawionym poczucia humoru. Wszystkie wydarzenia są dla niego ciekawe i warte opisania.

Dzięki temu dokładnie wiemy, co się dzieje u niego w domu i jakie ma przygody w szkole. Opisuje między innymi „wybryki” Mamiszona - swojej zwariowanej mamy, która ciągle zmienia zainteresowania i miewa napady rozrzutności, podczas których kupuje mnóstwo nikomu niepotrzebnych rzeczy. Mama Miziołka zapisuje się między innymi na kurs medytacji (medytacja to inaczej rozmyślanie, mające na celu pozbycie się nieprzyjemnych uczuć). Jej najlepszą przyjaciółką jest Kornelia, która uwielbia wróżyć z kart, stawiać horoskopy i chodzić do wróżki. Potem mama postanawia chodzić na siłownię, grać na mandolinie, następnie zostaje ekologiem i chodzi na manifestacje w obronie wielorybów, a potem zaczyna pisać powieść. Miziołek szczegółowo opisuje reakcje Papiszona - swojego taty, na owe pomysły i „ciche dni”, jakie z tego powodu zdarzają się w domu. Widzimy jednak, że pomimo awantur, jakie czasem wybuchają, rodzice Miziołka bardzo się kochają, a chłopiec doskonale o tym wie, ponieważ traktuje ich konflikty raczej z przymrużeniem oka. Czasem wspomina też o relacjach rodzinnych w domach swoich kolegów - na przykład w domu chłopca o przezwisku Fifa mama pracuje i robi karierę, a ojciec zajmuje się domem i jest z tego powodu bardzo szczęśliwy. Miziołek chętnie przychodzi do kolegi w porze obiadu, gdyż jego tata doskonale gotuje - czego nie można powiedzieć o mamie Miziołka…

W szkole Miziołek jest lubiany, dobrze się uczy, choć zdarzają mu się potknięcia typu „dwója” z biologii. Ma wielu kolegów, z którymi świetnie się dogaduje, nawet jeśli czasem się pokłócą. Bierze udział w konkursie na „wiersz o szkole”, ale nie udaje mu się wygrać. Jedną z osób z klasy, o której dość często pisze, jest dziewczynka o przezwisku Pućka, którą Miziołek darzy niechętnym szacunkiem, ponieważ Pućka szybko biega, świetnie się bije i jest doskonała w każdej dziedzinie sportu. Chłopiec kocha się w koleżance z klasy, Beacie, i jest o nią zazdrosny, ale udaje brak zainteresowania. Uważa zresztą, że nie mógłby chodzić z dziewczyną, która szybciej od niego biega - Beata również jest bardzo wysportowana. Kochają się w niej wszyscy chłopcy z klasy, co niezmiernie denerwuje Miziołka…

Książkę polecamy zarówno młodym jak i starszym czytelnikom.

 Dostępna : Bojanów - Oddział dla Dzieci,  Filia Gwoździec,  Filia Maziarnia,  Filia Przyszów,  Filia Stany